ระบบนิเวศน์ของการพึ่งพากัน.
การปลูกต้นหม่อนและต้นน้อยหน่าไม่กี่ต้น รอบๆแปลงผลผลิต ทำให้เราได้มองเห็นหนอนจำนวนมากมากระจุกอยู่ที่ใบหม่อนกับใบน้อยหน่า และผลน้อยหน่าที่กำลังสุก เราได้เห็นมดกำลังดูดน้ำเลี้ยงในก้นของเพลี้ยและปกป้องมันสุดชีวิต ......
การปลูกต้นหม่อนและต้นน้อยหน่าไม่กี่ต้น รอบๆแปลงผลผลิต ทำให้เราได้มองเห็นหนอนจำนวนมากมากระจุกอยู่ที่ใบหม่อนกับใบน้อยหน่า และผลน้อยหน่าที่กำลังสุก เราได้เห็นมดกำลังดูดน้ำเลี้ยงในก้นของเพลี้ยและปกป้องมันสุดชีวิต ......
สิ่งที่น่าแปลกใจ เราพบว่าพืชพวกนี้คือตัวดึงดูดให้แมลงวันทอง ผีเสื้อ และเพลี้ยมากองรวมกันอยู่ในที่แห่งเดียว ในขณะที่มันกับไม่สนใจในพืชที่เราต้องการปลูกเอาผลผลิตที่อยู่ข้างๆเลย เช่นพวกผัก และพวกพืชสวนครัว..หนอนใช้เวลาไม่กี่วันก็จะกลายเป็นผีเสื้อ ที่บินออกมาตอมน้ำหวานในพืชที่แปลงผลิตที่เราปลูกเอาไว้ การตอมเกสรของผีเสื้อคือการกระตุ้นให้เซลล์พืชสร้างระบบการทำงานที่ดีขึ้น เหมือนเราค้นพบว่าเกลือที่โรยบางๆให้พืชก็คือการไปกระตุ้นให้พืชกินธาตุอาหารได้ดียิ่งขึ้น
เราค้นพบว่ามดทุกชนิดมีหน้าที่ปกป้องเพลี้ยเพื่อแลกกับน้ำหวาน มดเป็นสัตว์ที่น่ากลัวและแข็งแรงมากเมื่อมันรวมตัวกันเป็นกลุ่ม ..แต่จุดอ่อนของมันก็มี...คือตาของมันบอดสนิท มันอาศัยการเดินทางด้วยสารที่พวกมันปล่อยพ่นออกมานั่นก็คือการจำกลิ่นกันได้..การใช้หัวน้ำหอมหรือวัตถุที่เกิดกลิ่น เช่นนำยาปรับผ้านุ่ม ฉีดลงไปที่ตัวของพวกมันและตัวเพลี้ย ปรากฎว่ามดจะเดินหลงทางไม่เป็นขบวน และสุดท้ายก็กินกันเองเพราะสันชาตญาน
คือนักล่าสัตว์ที่ผิดกลิ่นและสุดท้ายพวกมันจะหนีหายจากตรงนั้นไปหมด..
มดคือพาหะตัวนำเชื้อของเพลี้ยออกระบาดดีๆนี่เอง...เมื่อไม่มีมด ศัตรูของเพลี้ยจากธรรมชาติก็มีมากมายเช่นเดียวกัน..แต่เราจะไม่ยุ่งกับมันตราบใดที่พวกมันไม่รุกล้ำเข้ามาในเขตหวงห้าม...
ในขณะที่เกษตรกรชาวสอนผลไม้ที่ปลูกมังคุด ทุเรียน เงาะ การปลูกต้นมะละกอที่ปล่อยให้ผลสุกทิ้งคาต้นและน้อยหน่าที่ผลสุกมากมาย กับเป็นตัวดึงดูดให้กลิ่นของมันเรียกพวกแมลงวันทองได้มากกว่าที่จะไปสนใจผลไม้อย่างทุเรียน มังคุดและเงาะ และการทดสอบปลูกต้นตะไคร้หอมแซมบ้างในแปลงผลผลิต ยิ่งพบว่าแมลงพวกวางไข่ในผลไม้ลดน้อยลงไปด้วย
กลิ่นคือสิ่งที่ไปกระตุ้นให้พวกมันมาและกลิ่นก็คือตัวขัดขวางแมลงเช่นเดียวกัน...ไม่เพียงแค่แมลงแม้แต่สัตว์ที่มีพิษเช่นงู ยังสับสนในกลิ่นของตะไคร้หอม พวกมันใช้ลิ้นในการติดตามกลิ่นทางอากาศทั้งหมดจะถูกขัดขวางด้วยกลิ่นของตะไคร้หอม และพวกมันจะออกจากพื้นที่ให้ไกลที่สุด
การปลูกพืชเพื่อพึ่งพากันในการช่วยรักษาพืชในภาคการผลิตในโครงการพระราชดำริ...คือการปลูกยามคอยเฝ้าผลผลิตของเราดีๆนี่เอง.
เราค้นพบว่ามดทุกชนิดมีหน้าที่ปกป้องเพลี้ยเพื่อแลกกับน้ำหวาน มดเป็นสัตว์ที่น่ากลัวและแข็งแรงมากเมื่อมันรวมตัวกันเป็นกลุ่ม ..แต่จุดอ่อนของมันก็มี...คือตาของมันบอดสนิท มันอาศัยการเดินทางด้วยสารที่พวกมันปล่อยพ่นออกมานั่นก็คือการจำกลิ่นกันได้..การใช้หัวน้ำหอมหรือวัตถุที่เกิดกลิ่น เช่นนำยาปรับผ้านุ่ม ฉีดลงไปที่ตัวของพวกมันและตัวเพลี้ย ปรากฎว่ามดจะเดินหลงทางไม่เป็นขบวน และสุดท้ายก็กินกันเองเพราะสันชาตญาน
คือนักล่าสัตว์ที่ผิดกลิ่นและสุดท้ายพวกมันจะหนีหายจากตรงนั้นไปหมด..
มดคือพาหะตัวนำเชื้อของเพลี้ยออกระบาดดีๆนี่เอง...เมื่อไม่มีมด ศัตรูของเพลี้ยจากธรรมชาติก็มีมากมายเช่นเดียวกัน..แต่เราจะไม่ยุ่งกับมันตราบใดที่พวกมันไม่รุกล้ำเข้ามาในเขตหวงห้าม...
ในขณะที่เกษตรกรชาวสอนผลไม้ที่ปลูกมังคุด ทุเรียน เงาะ การปลูกต้นมะละกอที่ปล่อยให้ผลสุกทิ้งคาต้นและน้อยหน่าที่ผลสุกมากมาย กับเป็นตัวดึงดูดให้กลิ่นของมันเรียกพวกแมลงวันทองได้มากกว่าที่จะไปสนใจผลไม้อย่างทุเรียน มังคุดและเงาะ และการทดสอบปลูกต้นตะไคร้หอมแซมบ้างในแปลงผลผลิต ยิ่งพบว่าแมลงพวกวางไข่ในผลไม้ลดน้อยลงไปด้วย
กลิ่นคือสิ่งที่ไปกระตุ้นให้พวกมันมาและกลิ่นก็คือตัวขัดขวางแมลงเช่นเดียวกัน...ไม่เพียงแค่แมลงแม้แต่สัตว์ที่มีพิษเช่นงู ยังสับสนในกลิ่นของตะไคร้หอม พวกมันใช้ลิ้นในการติดตามกลิ่นทางอากาศทั้งหมดจะถูกขัดขวางด้วยกลิ่นของตะไคร้หอม และพวกมันจะออกจากพื้นที่ให้ไกลที่สุด
การปลูกพืชเพื่อพึ่งพากันในการช่วยรักษาพืชในภาคการผลิตในโครงการพระราชดำริ...คือการปลูกยามคอยเฝ้าผลผลิตของเราดีๆนี่เอง.
เดชา นฤนารท.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น